(زندهیاد مهندس مرتضی هادیپور)
حجت والیزاده/ رئیس کمیسیون بانک، بیمه و مالیات اتاق بازرگانی خرمآباد
یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند
حال این روزهای من ابدا خوش نیست؛ چرا که به تعبیر خیام، دوستان و یاران عزیزم نوبت به نوبت رخت سفر میبندند. چندی پیش خبر درگذشت نویسنده فرهیخته و همسر زندهیاد شیدایی (مرحوم معصومه ذباح) مرا اندوهگین نمود و هنوز در غم فقدان او مات و مبهوت بودم که اعلامیه درگذشت معلم نجیب ادبیات خرمآباد (زندهیاد سعید درافشانی) بر سینه دیوار حک شد و اینک خبر خاموشی مهندس مرتضی هادیپور مرا در بهت و ماتم فرو برد. چه حکایت تلخ و سرنوشت شومی پیدا کرده لرستان که سرمایههای معنوی ما یکان یکان از دست میروند.
مهندس هادیپور را اولین بار در اتاق بازرگانی خرمآباد دیدم و از همان دیدار اول، دوست دیده و دل من شد. مردی با دانش و تجربه بالا و جسارت کلام و صراحت بیان، دارای اطلاعات ذیقیمتی در مورد آب و خاک لرستان بود. بعدها وقتی از کسب مجوز انتشار مجله ایوار توسط من مطلع شد، مقالهای در مورد وضعیت آبهای لرستان نوشته و با بزرگمنشی آن را اختصاصا برای شماره اول ایوار فرستاد و بیشتر زمانی متوجه اهمیت این مقاله و دانش و تخصص مهندس هادیپور شدم که با پیامهای قدردانی متعدد و گسترده مخاطبین برای انتشار مقاله مواجه شدم؛ به ویژه اینکه خواهان ادامه انتشار اینگونه مطالب از ایشان بودند.
با اینکه مدتها پیش، از خدمت در اداره کشاورزی بازنشسته شده بود، ولی اکنون پر توانتر از قبل و با کولهباری از تجربه دل در گرو توسعه لرستان بسته بود. به اعتراف همه کارشناسان، او یکی از صاحبنظران و متخصصان بیبدیل امور کشاورزی لرستان بود. سالها خدمت در اداره کشاورزی و مطالعه مدام باعث شده بود شناخت جامع و دقیقی از تمامی مناطق لرستان داشته باشد. ویژگی روانآبها، وضعیت توپوگرافی منطقه، موقعیت زمینهای کشاورزی لرستان و شرایط کشت محصولات کشاورزی را موشکافانه و کارشناسانه تبحر داشت و از اطلاعات روز بهرهمند بود. مباحث تخصصی را با زبان سلیس و روان تشریح میکرد، به گونهای که برای همه کس جذاب و قابل فهم بود. توامان هم دبیرِ خانه کشاورز استان بود و هم رییس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی خرمآباد. نه تنها در تمامی جلسات اتاق خرمآباد حضوری فعالانه داشت، بلکه ارتباطی مفید و سازنده نیز با اتاق بازرگانی ایران برقرار کرده بود و حتی روز قبل از سفر ابدیاش در جلسه اتاق در تهران حضور یافته بود. پیشنهادات آگاهانه و تخصصی او بسیار مورد استفاده مدیران قرار گرفته و بارها مورد تشویق اتاق ایران قرار گرفته بود. به جرات میتوانم بگویم هیچ کس در لرستان به اندازه او در زمینه مسائل آب و خاک و کشاورزی دانش و آگاهی نداشت. هرگز ندیدهام کسی به مانند او در مورد کشاورزی لرستان دفاع کرده باشد. در جلسات چنان جدی و پرحرارت و با تعصب در مورد کشاورزی لرستان صحبت مینمود که جز تحسین و تمجید حرفی برای گفتن باقی نمیماند.
نگرانی همیشگی او وضعیت بارندگی لرستان بود و هر بار با حضور مسئول یا مقام یا مدیری در اتاق ملتمسانه و امیدوارانه دغدغه خود را مطرح میکرد، بلکه صاحب منصبان از خواب گران بیدار شوند و برای احداث سد یا جلوگیری از هدر رفت آب چارهجویی کنند. افسوس! چه انتظار عبثی! اعتقاد و باور عجیبی به توانمندی کشاورزی لرستان داشت و یقین داشت تنها راه رهایی لرستان از چنگال فقر و بیکاری حمایت از کشاورزی است. هیچگاه صحبتهای پرحرارت و شیرین او را در دیدار سفرای خارجی در اتاق بازرگانی خرمآباد فراموش نمیکنم؛ آنچنان از پتانسیل و توانمندی کشاورزی لرستان صحبت میکرد که سفرا انگشت تحیر بر دهان مشتاقانه به او مینگریستند، گویی که نیاز به مترجم نبود، چون مهندس هادیپور عاشقانه و دلسوزانه صحبت میکرد. وقتی محصولات کشاورزی لرستان و ویژگیهای این آب و خاک را تشریح میکرد، بر خود میبالیدیم که به راستی لرستان سرزمین آفتاب است، ولی افسوس و صد افسوس! که اکنون او رفته است. لرستان با رفتن او محرومتر از قبل شد. کشاورزی لرستان بی یار و یاور شد.
از شمار دو چشم یک تن کم
از شمار خرد هزاران بیش
به راستی درگذشت مهندس هادیپور ضایعه جبرانناپذیری برای لرستان بود. با هزینه شخصی صدها بار مسافت لرستان تا تهران را طی طریق نمود، بلکه بتواند گره کوچکی از مشکلات در هم تنیده این دیار فراموش شده را باز کند. دهها مقاله در توصیف توانمندیها و شرح مشکلات و مصائب کشاورزان لرستان در مجلات تخصصی کشور به نگارش درآورد. روزها و هفتهها در پشت درب اتاق مدیران چشم انتظار باقی میماند، بلکه گوش شنوایی پیدا کند و روزنه امیدی برای کشاورزان بیابد. در آنالیز ارقام و تشریح اقلام بودجه و به ویژه برش استانی آن مهارت و دانش ویژهای داشت و در دیدارهای متعدد با نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی سعی در آگاهسازی آنها داشت و تلاش میکرد آنها را متوجه مسئولیت خطیرشان در ضرورت پیگیری این امور در مجلس کند.
اگر به درستی “مظفر افشار” را پدر بلوط لرستان نامیدهاند -که عمرش به درازا باد و سایهاش مستدام- ولی شایسته و بایسته است که مهندس هادیپور را “پدر کشاورزی لرستان” بنامیم، گرچه دیگر اکنون در میان ما نیست لیکن به پاس حقشناسی و قدردانی از خدمات و زحمات او؛ حق این است که از او در کتابها و مجلات و جلسات به نام پدر کشاورزی لرستان یاد کنیم؛ چرا که تاکنون هیچ کس چون او برای کشاورزی لرستان زحمت نکشیده است. او همه عمر خویش را معطوف به توسعه کشاورزی نمود و تمامی اعتبار خویش را صرف حمایت از کشاورزان لرستان نمود. خدایش بیامرزد.
ثبت ديدگاه