حسین سلاح ورزى

نایب رییس اتاق بازرگانی ایران :

این روزها درهرجایی که درختی وگیاهی هست، برگ های زرد و ریخته شده برزمین وبادهایی در حال وزیدن هستند که خبر از تغییر فصل می دهند و با خودنمایى به ایرانیان یادآوری می کنند پاییزرسیده است.
ایرانی ها پاییزرا خزان نیز می نامند و این نام درذهنشان نوعی اندوه و دلمردگی و افت و زوال و سقوط را تداعی می کند.
به طورمثال برخى از مردم می گویند این روزها خزان شغل و کارو رونق است. یعنی اینکه این روزها شغل و کا ربرای کسی پیدا نمی شودو بیهوده بدنبال یافتن شغل و کارى نباشید.
واقعیت تلخ همین است که این روزها اقتصادایران را خزان زده است و برگ ودرختان کسب وکارها ریخته یا می ریزد و شاخه ها و ساقه های کوچک وبزرگ اقتصاددر حال لخت وعریان وبی پناه شدن است.
این روزها ذهن و جان ودل فعالان اقتصادی درگیربدترین گزینه هاست و شمار قابل توجهى از صنعتگران قدیمی و اصیل هم که بنیه نیرومندترى داشتند از تاب و توان افتاده اند. این نوشته برای ایجاد ترس یا ناامیدی نیست و نوشته هایی از این دست رانباید دراین قالب ریخت و آنها رانکوهش و نهی کرد.
آن کس که دراین روزها نمی گوید یا نمی نویسد بیش از هرچیز به نقطه اى رسیده که احساس می کند همه راه ها بسته شده و کسب و کارها به بن بست رسیده اند . این گونه فعالان اقتصادی که شوربختانه درحال تکثیراند، سکوت کرده و یا به این نتیجه رسیده اند که گفتن و نوشتن دیگر فایده ندارد و چشم ها و گوش ها بر ین نوشته ها و سخن ها بسته شده است .
شاید این سخت باشدکه همه این مشکلات و نابسامانى ها را به دولت دوازدهم نسبت دهیم و سایر نهادها را در رساندن کسب وکار به نقطه خطرناک مقصرندانیم اما برای عبورازاین مسیر بایددولت پیشگام باشد. مطابق قانون اساسی و برپایه توزیع قدرت درمیان نهادهای اصلی اداره کننده جامعه دولت است که باید براساس اختیارات و داشته هایش، برنامه منطبق با شرایط روز و براساس واقعیت ها ارایه کند وبرسر اجرای آن اصرارکند . این قابل قبول نیست که دولت دست روی دست بگذارد و به این بهانه که شاید دیگران برسرراه سنگ بگذارند هیچ کاری نکند. تجربه نشان داده است هرگاه دولت برسر حرفی و خواسته ای کار کارشناسی کرده و ضرورت اجرای آن را به جامعه ایرانی درسطوح گوناگون خوب و مفید تبیین کرده است توانسته موافقت و همراهى بالاترین نهادها را بگیرد. درهمین روزها شاهد بودیم اصرارکارشناسانه دولت برای تصویب “اف ای تی اف درمجلس ” که یک روند سخت را طی کرده و احتمال ناکامی درتصویب آن ازامکان موفقیت بیشتر شده بود به سرانجام نیک رساند. به نظر می رسد دولت در سیاستهای ارزی ، درسیاستهای تجاری وبرنامه هاى پولی و بانکی نیز می تواند به نقاط امن و کارشناسانه برسد و بر اجرای آن بایستد و کارراپیش ببرد. اکنون درخزان تصمیمگیری و خزان کسب و کار گیر افتاده ایم و باید از این وضع رها شویم.
در چنین شرایطى وزراء یا هرفردی دردولت که نتواند این راهبرد رادردستورکار قراردهد و توانایی تدوین برنامه هاى متناسب با اوضاع رانداشته باشد،باید جایش را به نیروی دلسوز، با انگیزه و فداکاربدهد،شاید نوعى پوست اندازى دولت در حوزه اقتصاد به ایجاد انگیزه و امید کمک کند. ریاست دولت دوازدهم نیز می تواند و باید چابک تر و چالاک تر باشد واگر این تصوررادارد که باید کارهای اساسی تر را انجام دهد از معاونان ارشد خود به ویژه معاون اول در حوزه اقتصادکمک بگیرد و به توصیه هاى دلسوزانه کارشناسان ، فعالان اقتصادی و بخش خصوصی کشور توجه کند تا خزان برخزان افزوده نشود.