اگر از ابتدا ما در تنظیم برنامه‌های وزارتخانه‌ها فعال باشیم و رایزنی های خودمان را داشته باشیم، می‌توانیم به گزینه‌های نهایی وزارتخانه‌های اقتصادی برسیم و حرف‌های ما را پیش از آنکه روی صندلی وزارت بنشینند و بر آن تکیه بدهند و قبل از اخذ رای اعتماد بشنوند و مورد توجه قرار دهند و در برنامه‌های خودشان لحاظ کنند. به این جهت می توانیم اشتراک کلامی پیدا کنیم که لازم نیست بعد از اینکه وزیر کار خود را شروع می کند ما تازه شروع به گفتمان با او کنیم که ما چه می خواهیم و شما باید چه کنید.

در حالی که تنها 20 روز به تغییر دولت باقی مانده است گروه ها و جناح های مختلف به فراخور در هفته های گذشته بعد از اعلام نتایج انتخابات با ارائه بیانیه ها و نامه های سر گشاده به دکتر حسن روحانی درخواست هایی را از دولت یازدهم داشته اند و گاهی نیز این بیانیه ها و خواست ها کمی تغییر محتوا داده و به معرفی و جمع آوری امضا برای انتخاب گزینه یی خاص برای وزارتخانه های دولت تغییر مسیر داده است. این امر حتی به رایزنی های مختلف برای چینش کابینه یازدهم نیز ختم شد و در این راستا تاکنون لیست های مختلفی نیز بر سر زبان ها جاری شدند که افراد شناحته شده و مطرح هم نام آشنایان این لیست بوده اند. در این میان نام بردن از افرادی که خود مهره های کلیدی در برخی سمت ها هستند موجب شده تا معرفی کابینه یازدهم از شگفتی های خاصی برای مخاطبان برخوردار باشد. با این روال از آنجایی که یکی از دغدغه های اصلی مردم و کارشناسان مختلف سیاسی اقتصادی وضعیت اقتصاد و بحران های مالی است که کشور با آنها دست به گریبان است، انتخاب وزرای اقتصادی از ظرافت های خاصی برخوردار شده و در این میان طیف های مختلف به حمایت های خاص از افراد خاص دست زده اند که جالب توجه است. در این میان یکی از گزینه هایی که پیش از شروع تبلیغات انتخاباتی و بعد از آن بر سر زبان ها افتاد حضور برخی از مردان نام آشنای اتاق بازرگانی برای وزارتخانه های اقتصادی است که از جمله آنها حضور محمدرضا نهاوندیان، رییس اتاق بازرگانی ایران برای کسب کرسی وزارت اقتصاد یا بانک مرکزی است امری که از سوی وی با لبخند و از سوی برخی از اعضای اتاق بازرگانی با تایید و تکذیب مواجه شده است. البته پدرام سلطانی از اعضای هیات رییسه اتاق بازرگانی هم نظری مشابه نظر اعضای اتاق بازرگانی دارد و در پاسخ به این سوال که احتمال حضور آقای نهاوندیان یا اعضای اتاق بازرگانی در کابینه چقدر است؟ «با لبخند می گوید هیچگاه هیچ اصراری برای معرفی گزینه از سوی اتاق بازرگانی مطرح نبوده است و نیست و شاید تنها برخی از دوستان پیشنهاداتی را ارائه داده اند ولی به یقین یا اصرار نه اصلا.وی البته با حمایت پنهان از نهاوندیان وی را یکی از گزینه هایی می داند که می تواند در پست های کلیدی حضور یافته و منشا تغییر و تحول مثبت باشد. پدرام سلطانی در گفت وگوی مشروحش با «اعتماد» صریحا می گوید: «هیچ گاه هیچ یک از اعضای اتاق بازرگانی داعیه دار نشستن بر کرسی وزارت نبوده اند به طور کلی به نظر من و البته اعضای اتاق بازرگانی هیچ کس نباید به خودش این اجازه را بدهد که به آقای رییس جمهور منتخب برای انتخاب گزینه یی خاص اصرار کند یا حتی گزینه یی خاص را معرفی کند چراکه خود رییس جمهور باید حق انتخاب را داشته باشد و تیم خود را انتخاب کند و تصمیم بگیرد که با چه تیم و افرادی می تواند هماهنگ بوده بهترین خروجی را بدهد. در غیر این صورت باید هرگاه در عملکرد کابینه کم و کاستی پیش آید این افراد به جای رییس جمهور پاسخگو باشند که این امر هیچگاه روی نمی دهد به این جهت رییس جمهور باید با فراغ بال و تصمیم و نظر خود افراد کابینه اش را بدون هیچ اصرار و توصیه یی انتخاب کند تا بتواند در قبال عملکرد اعضای کابینه اش پاسخگو باشد و تنها می توان از ایشان درخواست کرد که برای چیدمان کابینه اش روحیه مشورت پذیری حداکثری را اعمال کند و تعقل را در بین گزینه های مختلف و شایسته گزینی را به حداکثر ممکن برساند که نتیجه بهتری خواهد شد.

 

*با این شرایط از نظر هیات رییسه اتاق بازرگانی اولویت های اقتصادی دولت یازدهم چیست؟

با انتخاباتی که در کشور انجام شد و مشارکتی که به عمل آمد و همین طور با روحیه عقل گرایی بیشتری که در کشور هم در بین بازیگران سیاسی و هم در جامعه مدنی به وجود آمد جوی در کشور ایجاد شد که مردم نوعی امیدواری و احساس امید به آینده پیدا کردند و این سرمایه اجتماعی که در اختیار دولت آینده است را تقویت کرده و سکوی پرش خوبی ایجاد کرده برای این که بتواند برنامه ها و سیاست های خود را مبتنی بر این امید کرده و جهش خوبی داشته باشد .

اتفاقی که از سوی مردم قابل پیش بینی است دارای پیش نیازهایی است . انتظار مردم و مخاطبین این انتخابات این است که جناب آقای روحانی در انتخاب تیم مدیریت خود برای وزراتخانه ها از ظرفیت های موجود در کشور حداکثر استفاده را کنند. به این مفهوم که سرمایه های مدیریتی کشور را با توجه به شایسته سالاری در خدمت بگیرند و نه با رویه هایی که سابق بر این بیشتر در تعیین مدیریت های کشور مورد توجه قرار می گرفت و حاصل آن چیزی شده است که امروز شاهد آن هستیم که بعد از گذشت 8 سال کشور حتی جایگاه 8 سال پیش خود را نتوانسته است حفظ کند.

اقداماتی که در طی همین سه هفته بعد از انتخابات انجام شده این اطمینان را تقویت می کند که حرکت آقای روحانی به همین سمت است و ایشان با رایزنی که در ستاد خود شروع کردند و با مذاکراتی که با گروههای مختلف به عمل می آورند و مشورت هایی که می گیرند و تنظیم برنامه هایی که بر اساس آن می کنند این خوشبینی را تقویت کرده است که کابینه ایشان به همان سمت مورد انتظار حرکت خواهد کرد.

خوشبختانه ارتباط خوبی اتاق با ایشان و تیم مدیریتی ایشان برقرار کرده و نظراتی که ما منتقل و منعکس کردیم امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد و ما الان در حال نهایی کردن برنامه های پیشنهادی خود برای وزارتخانه های اقتصادی هستیم.

*برنامه یا گزینه ؟

برنامه. در رابطه با گزینه صحبت هایی با افرادی که مورد رجوع ایشان باشد به صورت انفرادی انجام می شود ولی به صورت سازمانی خیر .

*یعنی اتاق تا کنون پیشنهاد گزینه خاصی را برای ورود به کابینه نداده است ؟

خیر . اما برای برنامه خودمان احساس وظیفه کردیم و نه این که از جانب ایشان درخواستی شده باشد . به هر حال در صحبت ها و برنامه های ایشان که در زمان انتخابات از آنها صحبت به میان می آمد بخش خصوصی احساس کرد که جایگاه مناسب تر و بهتری در دوران مدیریت ایشان به عنوان رییس قوه مجریه میتواند داشته باشد لذا با درک این فضا بخش خصوصی می خواهد از همین ابتدا حضور خود را با درجه بالاتری از فعالیت و همکاری نشان بدهد و به همین جهت پیشنهادها و نظرات خود را مبتنی بر مصالح ملی برای اصلاح اقتصاد کشور در قالب برنامه به ایشان و گزینه های ایشان برای اخذ رای اعتماد به مجلس ، پیشنهاد می کنیم .

 

 *این موارد در جلسه ای که با آقای روحانی داشتید مطرح شد یا پیش از این نیز چنین برنامه ای را در دستور کار داشتید ؟

خیر ما اصلا پیش از این که انتخابات برگزار شود در اتاق این تصمیم را گرفته بودیم چرا که استنباط کلی ما از صحبت های اکثر کاندیدا ها این گونه بود که استقبال بیشتری از بخش خصوصی و اخذ نظر و راهکار در بین آنها وجود دارد لذا حتی بدون این که گزینه مشخصی مورد نظر باشد این تصمیم را داشتیم تا پیشنهادهای خود را در قالب برنامه های اقتصادی به کاندیدای منتخب و وزاری ایشان ارائه دهیم که خوشبختانه با انتخاب آقای روحانی دلگرمی ما هم بیشتر شد برای این که کاری را انجام می دهیم مورد توجه و اقبال و اجرا قرار گیرد.

*پیش از این که بخواهیم جزییات بیشتری را عنوان کنید کمی در مورد شرایط فعلی اقتصاد صحبت می کنید و این که چه دلیلی باعث شد تا اتاق بازرگانی به عنوان اهرم مهم اقتصادی بدون توجه به نام گزینه و کاندیدا به فکر تدوین برنامه ای جامع برای رییس جمهور و وزرای اقتصادی بر آید ؟ شما در صحبت هایتان ظاهرا وضعیت اقتصاد را آنقدر بد دیده اید که برای آینده اقتصاد به فکر راه حل بوده اید .

البته این جمع بندی را ما به دو جهت در اتاق داشتیم و یک جنبه این بود که ما شرایط اقتصادی حال حاضر را شرایط نامطلوبی می دانیم برای اقتصاد کشور و جنبه دوم این بودکه پذیرش نامزدهای ریاست جمهوری را به نسبت گذشته از بخش خصوصی بالاتر احساس کردیم و باور آنها را باور قویتری دیدیم از ضرورت توجه به تولید و توجه به اجرای سیاستهای اصل 44 و سپردن تصدی گری ها به بخش خصوصی و شهروندان و لذا این دو موضوع ما را ترغیب و مصمم تر کرد که این حرکت را آغاز کنیم.

حالا که یک آغوشی برای پذیرش بیشتر و بهتر بخش خصوصی در کشور باز شد بخش خصوصی باید تحرک خودش را بیش از پیش کند و باید به ابتکارات و خلاقیت هایی دست بزند که پیش از این مرسوم نبوده و می تواند به بهتر شدن فضا و جامع تر شدن برنامه ها و همگرایی بیشتر بین بخش خصوصی و دولت و مجموعه نهادهای حاکمیتی کمک کند .

بدیهی است که اگر از ابتدا ما در تنظیم برنامه های وزارتخانه ها فعال باشیم و رایزنی های خودمان را داشته باشیم می توانیم به گزینه های نهایی وزارتخانه های اقتصادی، حرف هایی را پیش از آن که بر روی صندلی وزارت بنشینند و بر آن تکیه بدهند بزنیم و آنها قبل از اخذ رای اعتماد حرف بخش خصوصی را بشنوند و مورد توجه قرار دهند و در برنامه های خود لحاظ کنند .

به این جهت می توانیم اشتراک کلامی پیدا کنیم و لازم نیست بعد از این که وزیر کار خود را شروع می کند ما تازه شروع به گفتمان با او کنیم که ما چه می خواهیم و شما باید چه بکنید و یا شما از ما چه کمکی می توانید بگیرید . این چند گام ما را جلو می اندازد و حرکت را تسریع می کند ضمن این که همان امیدواری که به آن اشاره کردم باز به ما قوت قلب بیشتری می دهد .

*چه امیدواری ؟ برای ورود به برنامه ریزی وزارتخانه ها و اظهار نظر ؟

امیدواری به این که تیم دولت جدید یک تیم مدیر شایسته و کارآزموده باشد و در این تیم نفراتی که چنین ویژگی های دارند حتما افرادی خواهند بود که با ذی نفعان اصلی خودشان بهتر می توانند ارتباط گرفته و هماهنگ شوند و طبیعی است که شاید یکی از مهم ترین ، جدی ترین و اصلی ترین ذی نفعان وزارتخانه های اقنصادی بخش خصوصی است و به همین جهت هم این خوش بینی در ما وجود دارد که چنین گزینه هایی با ما می توانند زبان مشترک بیشتری داشته باشند پس از الان گفتگو را با آنها آغاز می کنیم .

به خصوص اگر از هم اکنون ما گفتگو را با گزینه های بالقوه شروع کنیم خود این شاید کمک کند به شایسته گزینی که قرار است در دولت آقای روحانی انجام بشود که اگر 3 -5 نفر برای یک وزرات خانه مورد نظر هستند از جهات مختلف محک بخورند، من جمله میزان و قدرت تعامل آنها با بخش خصوصی که امیدواریم با همین نظرات این امر صورت بگیرد .

*این وضعیت در مورد هیچ یک از وزرای قبلی هم صادق نبود ؟

خیر . با هیچ یک از وزرای قبلی رابطه ای به این حد و مرز در اتاق وجود نداشت و به طور کلی می توانم بگویم اصلا وجود نداشت .

*شما در شرایطی از وزرا و روسای جمهور پیش از آقای روحانی گلایه مند هستید که آقایان هاشمی و خاتمی در حال حاضر از بزرگانی هستند که آقای روحانی از آنها استمداد طلبیده است و به قولی از همفکری آنها سود می برد . با این شرایط و این تفکر عدم کمک از بخش خصوصی چقدر به استمرار کمک طلبی آقای روحانی در کابینه شان مطمئنید ؟ اصلا فکر می کنید چقدر راهکارهای شما در کابینه یازدهم جایگاه خواهد داشت و عملیاتی می شود ؟

ببینید طبیعتا ما بر اساس آن شواهد و قرائنی که در اختیار داریم و به واسطه آنها به این باور رسیدیم که با دولت آقای روحانی و شخص ایشان می توانیم نتایج بهتر و سازنده تری بگیریم تصمیم می گیریم . شناختی که از ایشان در کشور وجود دارد و کارنامه موفقی که از ایشان در کشور وحود دارد از این حیث با رییس جمهور فعلی در زمانی انتخابشان متفاوت است و ایشان بیشتر و بهتر در نزد مردم شناخته شده اند و البته همان طور که گفتید از حمایت هاو تائید بزرگان نظام همچون آقای هاشمی و خاتمی بهره می برد طبیعتا خود این موضوع موجب تقویت اعتماد به ایشان می شود .

به غیر از آن در میان بخش خصوصی و در بخش خود ما هم شناخت از ایشان به حدی است که بتوانیم پیش بینی کنیم که روحیه و روش ایشان در حوزه اقتصاد و تعامل با بخش خصوصی چگونه خواهد بود. همین پذیرشی که در حال حاضر به وجود آمده که بخش خصوصی حضور داشته باشد بی سابقه است . اینها نشانه های مثبتی هستند و در کنار این نشانه های مثبت نشانه منفی نداریم که به واسطه انها بدگمان شویم به این که اگر اینها ( نشانه های مثبت ) هست نشانه های دیگری ( منفی ) هم وجود دارد.

تنها چیزی که می تواند تردیدی را برای بخش خصوصی به وجود آورد ذهنیت منفی است که از گذشته وجود داشته که بعضا اتفاقاتی که می افتد مبتنی بر گفته ها نیست ولی فکر می کنم با مقایسه قرائن و شواهد مثبت خیلی نباید به ذهنیت ها و نگرانی های گذشته دامن زد و آنها را بر این شرایط مثبت قالب تصور کرد. گذشته از این موارد ما به عنوان بخش خصوصی فرقی که با بعضی از اقشار داریم از جمله دانشجویان و حتی شما روزنامه نگاران و بعضی از طیف های روشن فکری این است که یک روحیه عمل گرا داریم و در هر مقطعی خودمان را موظف به انجام کار و همکاری می دانیم چرا که به هر حال ذات فعالیت اقتصادی در تعامل نهفته است . شما سرمایه ای دارید و این سرمایه را مجبورید مادامی که کار می کنید به کار بگیرید و مجبورید که با سازمان ها و نهادهای دولتی تعامل خود را بهینه کنید و ما هم همیشه همین روحیه را داشته باشیم حتی در دوران آقای احمدی نژاد و آقایان ریس جمهور قبل ما یک تعامل حداکثری را دنبال می کردیم و در دولت آقای احمدی نژاد توفیق کمتری را پیدا کردیم ولی خوب این دلیل نمی شود که چون با یک رییس جمهور این تعامل کمتر بوده است پس این روحیه را کنار بگذاریم.

همان طور که طیف دانشجو در هر زمانی منتقد است طیف فعالان اقتصادی نیز متعامل است و البته این متعامل بودن هیچ گاه جدای از فضای نقد هم نبوده است ما همان گونه که در دولت های گذشته نقدهایمان را بیان می کردیم در دولت آقای روحانی نیز چنین خواهد بود و یک همکار منتقد باقی خواهیم ماند. یعنی در کنار تمام همکاری ها و کمک ها و قدم زدن در مسیر تصمیمات ایشان هر جا که کاستی و یا نقیصه ای را هم ببینیم عنوان خواهیم کرد و اتفاقا این کارکرد دوم را به تجربه دیده ایم که خیلی بیش از کارکرد اول به دولت کمک خواهد کرد .چرا که اگر دولت تیم منتقد نداشته باشد در خود شیفتگی اقدامات خود و سردرگمی و انحراف باقی خواهد ماند. این دو روحیه ای که ما توانسته ایم در کنار هم حفظ کنیم و هم همکار باشیم و هم منتقد را ادامه می دهیم و اگر دولتی ضعیف باشد آن بعد انتقاد فزونی خواهد یافت و اگر شایسته سالار و عملگرا باشد بعد همکاری مجال بروز بیشتری خواهد داشت .

*برگردیم به بحث برنامه های که برای دولتی ازدهم تهیه کرده اید فرمودید شما برای چه وزارتخانه های برنامه نوشتید ؟

ما برای وزارتخانه امور اقتصاد و دارایی ، صنعت معدن و تجارت، نفت و نیرو ، کشاورزی؛ کار و امور اجتماعی ؛ فن آوری ارتباطات و اطلاعات ، راه و شهرسازی برنامه نوشتیم .

*برای بانک مرکزی چطور؟

برای بانک مرکزی در قالب برنامه ای است که برای وزارت امور اقتصاد و دارایی است نوشته شده است .

*یعنی شما به صورت مدون و خاص به بانک مرکزی نگریسته اید ؟

در حال حاضر به چنین کاری مبادرت نکرده ایم چرا که مکانیزم تعیین رییس کل بانک مرکزی و وزرا متفاوت است و وزرا زودتر انتخاب می شوند و باید برنامه هایشان را به نماینده های مردم ارائه بدهند و از مجلس رای اعتماد بگیرند برای این امر باید سریعتر آستین ها را برای وزرا بالا می زدیم و این کار را کردیم و در ادامه برنامه هایی برای بانک مرکزی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی که احیا خواهد شد خواهیم داشت .حتی این امر را برای سایر سازمان های که جنبه اقتصادی دارند نیز در نظر داریم .

*در این برنامه ها به موارد خاص اشاره شده یا برای هر وزارتخانه به صورت کلی برنامه های را نوشته اید ؟

ما از نگاه ذی نفعان اصلی وزارتخانه ها یعنی فعالان اقتصادی که به هر حال بعد از روز انتخاب مرتبا با این وزراتخانه ها باید در ارتباط باشند نقاط ضعف وضعیت موجود را لیست کردیم و پیشنهادها و راهکارها را بیان کردیم و با نگاه به آینده مواردی که باید اعمال شود تا حرکت ما در مسیر نیل به اهداف 5 ساله توسعه کشور و بازگشت به مسیر حرکت سند چشم انداز ( که متاسفانه از ان دور افتاده ایم) از سر گرفته شود راهکارهایی را پیش بینی و ارائه کرده ایم .

*این برنامه های شما در نهایت باید با برنامه های خود وزرا تلفیق شود ؟

بله حتما. این برنامه باید با برنامه ساختاری و سازمانی وزیر تلفیق شود چرا که طبیعتا برنامه یک جنبه بیرونی دارد و یک جنبه ساختاری نیز دارد که چون ما ذی نفع اصلی در ساختار نبودیم وارد نشدیم.

*کمی بیشتر در مورد این برنامه ها توضیح می دهید که چه موارد خاصی را مورد توجه قرار داده اید ؟

در حال حاضر برنامه ها در کارگروه های ویژه خودش در حال تدوین هستند و به محض تدوین در اختیارتان قرار خواهیم داد .

*در چه زمانی نهایی خواهند شد ؟

این برنامه ها تا پایان تیرماه نهایی و تدوین می شود و هم به ستاد آقای روحانی و هم در اختیار رسانه ها قرار خواهیم داد .

*از نظر خود شما به عنوان فعال اقتصادی فکر می کنید چه مواردی باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد ؟

این مسائل را باید بر اساس شرح وظایف وزارتخانه ها صحبت کنیم . در حال حاضر در بحش صنعت در چند حوزه می توانیم بحث کنیم که حوزه نخست آن مسائل ناشی از بی ثباتی اقتصاد کشور است که شامل نوسانات نرخ ارز و تورم و رکود حاکم بر کشور است که این مسائل موجب شده است در مدیریت نقدینگی بیش از پیش با مشکلات مواجه شود .

در کنار این مسائل تحریم های اقتصادی که هم بخشی باعث بی ثباتی اقتصادی و بخشی هم باعث بی ثباتی تولید و صنعت شده است که موجب شده تا صنعت برای تامین مواد اولیه و نهاده های تولید و صنعت دچار مشکل است و تولید خود را نمی تواند به روانی سابق اداره کند .

به جهت تحریم ها به روز رسانی فن آوری ها و استفاده از دانش فنی خارجی و استفاده از ماشین آلاتی که بعضا فروش آنها به کشور تحریم شده و مقدور نیست موجب شده تا شکاف با کشورهای غربی که دارای صنایع پیشرفته ای هستند بیشتر و بیشتر شده است .

از طرف دیگر در صادرات به واسطه مشکلاتی که پیش آمده کار دشوار تر شده و تولیدی که حادث می شود و باید صرف صادرات شود دریافت وجه صادرات و سرعت لازم برای صادرات مقدور نیست .

در صنایع بزرگتر نیز سرمایه گذاری خارجی و تامین مالی خارجی تا حد زیادی متوقف شده و صنایع بزرگ مقدار زیادی فشارشان به روی صنایع کوچک وارد شده چرا که عموما آنها با این روش ها تامین مالی می کردند و توسعه های خود را رقم می زدند و آنها هم به اجبار از همین روش های کوچک داخلی استفاده می کنند .

از سوی دیگر آنچه صنعت را بیش از پیش دچار مشکل کرده بود ضعف مدیریت یا سوء مدیریت در کشور بود که این شکل که مدیریت مستقر به هیچ وجه امکان مدیریت کشور را در چنین فضای پرتلاطم و بحرانی نداشت و در چنین فضایی هماهنگی بین اجزای مدیران این تیم وجه وجود نداشت و تناقضات و تعارضات مختلف بین وزارتخانه ها با بانک مرکزی وجود داشت و سردرگمی و تشویش را بین فعالان اقتصادی تشدید می کرد و موجب این می شد که تصمیم گیری های متناقض بشود و هر روز بخشنامه های متناقضی صادر شود که آنها حرکت اقتصادی و صنعتی را در کشور را کند کرده است .

این امر هم آسیب به فعالیت های جاری می زد و به شدت فعالان اقتصادی را در تصمیم گیری های آتی خود با مشکل مواجه می کرد یعنی ریسک تصمیم گیری را بالا برده بود. این امر حتی موجب شده بود که فعالان اقتصادی برای این که تولید را بالا ببرند و سرمایه گذاری کنند و برنامه ریزی برای توسعه بازارهای صادراتی بکنند با مشکلات زیادی مواجه شده بودند .

حالا این مسائل کلان هستند که اگر بخواهیم ریزتر بررسی کنیم و در هر وزارتخانه های جداگانه بررسی شود به مباحث گوناگونی برخواهیم خورد .

برای مثال در مورد وزارت صنعت، معدن و تجارت که ادغام شدند و نیمی از اقتصاد یک کشور و البته بخش خصوصی بارها هشدار داد که اگر چنین وزارتخانه مهمی درست مدیریت نشود کارایی دو وزارتخانه قبلی را نخواهد داشت و بلکه مشکلات را بیشتر خواهد کرد . این اتفاق افتاد و دو وزارتخانه در ظاهر ادغام شدند و در باطن همه چیز به همان گونه قبلی ادامه یافت و تعارضات ذاتی که بین این دو وزارتخانه از گذشته وجود داشت مدیریت نشد که حالا که در زیر یک سقف هستند بتوانند یکسان عمل کرده و مدیریت شوند .

*در برنامه ای که ارائه کردید پیشنهادی برای ادغام یا جداسازی داشتید ؟

ما در این رابطه ابعاد مثبت و منفی موضوع را بیان می کنیم و این سوال کلیدی را از وزیر و یا گزینه های که برای وزرات معرفی می شوند می پرسیم و دوست داریم آنها در این باره موضع گیری شان را مشخص کنند آیا ادغام این وزارتخانه درست است و اگر این گونه است سیاست ها و فرایندها و وظایف می تواند همگن و هم سان شود و از این فضا خارج شود و اگر درست نیست پس از همان ابتدا این موضع گیری مشخص شود، چرا که بعد از وزارت دوباره مسائل مختلف موجب انفکاک وظایف وزارتخانه خواهد شد .

من شخصا فکر می کنم یک مدیر قوی قادر خواهد بود این دو را در کنار هم مدیریت کند و اصلا باید این تضاد در کشور مدیریت شود . به جهت این که اگر در وظایف وزراتخانه ها و ماموریت هایشان تضاد وجود داشته باشد مرتبا تکرار خواهد شد و تجربه تاریخی ما نشان داده که ضعف داریم در این که در قالب شخصیت های حقوقی مستقل بتوانیم مدیریت تضادها و تعارضات را انجام بدهیم و بدیهی است که وزارتخانه صنعت و معدن و بازرگانی کماکان برمی گردند سر ماموریت های قبلی خود البته مادامی که سیاست گذاری های کلان دولت این مجال را برای آنها فراهم کند .

به عنوان مثال اگر سیاست گذاری دولت پیوستن به سازمان تجارت جهانی تا ده سال آینده باشد، اگر این دو وزارتخانه مجزا هم باشند وزارت صنایع و معادن می داند که تا 10 سال آینده باید تولید را طوری راهبری کند که حداکثر توانمندی و مصونیت را در قبال فرو افتادن دیوارهای تعرفه ای کشور داشته باشد و وزارت بازرگانی هم می داند در این مسیر باید موانع واردات را مرتفع کند، بنابراین این همگرایی در این وجه به وجود می آید .

مشکل این بوده که همواره این سیاست گذاری ها در سطح وزارتخانه ها تنفیذ می شد و تصمیم گیری های فرا وزارتخانه ای با جدیت دنبال نمی شد و نظام هماهنگی بین آنها تعریف نمی شد، اما به طور کلی فکر می کنم در راس این وزارتخانه مدیری می خواهیم که وزارتخانه را با همین روال و شکل مدیریت کند و تضادها و تقابل ها را مدیریت کند و به سمت همگرایی سوق دهد .

این ایراد تاریخی به بدنه دولت ما وارد است که تولید در مقابل تجارت نیست بلکه تجارت زنجیره ای است که پیش و پس از تولید قرار دارد و اگر این موضوع اصلاح نشود حرکت ما به سمت تجارت با دنیا کند می شود .

*برخی شنیده ها حکایت از معرفی برخی از اعضای اتاق بازرگانی به عنوان گزینه های وزارتخانه های مختلف اقتصادی دارد این موضوع را تائید می کنید؟

خیر. هیچ گاه هیچ اصراری برای معرفی گزینه از سوی اتاق بازرگانی مطرح نبوده و نیست و شاید تنها برخی از دوستان پیشنهاداتی را ارائه داده اند ولی به یقین یا اصرار نه اصلا .

به طور کلی به نظر من و البته اعضای اتاق بازرگانی هیچ کس نباید به خودش این اجازه را بدهد که به رییس جمهور منتخب برای انتخاب گزینه ای خاص اصرار کند و یا حتی گزینه ای خاص را معرفی کند، چرا که خود رییس جمهور باید حق انتخاب را داشته باشد و تیم خود را انتخاب کند و تصمیم بگیرد که با چه تیم و افرادی می تواند هماهنگ بوده و بهترین خروجی را بدهد. در غیر این صورت باید هر گاه در عملکرد کابینه کم و کاستی پیش می آید این افراد به جای رییس جمهور پاسخ گو باشند که این امر هیچ گاه روی نمی دهد. به این جهت رییس جمهور باید با فراغ بال و تصمیم و نظر خود افراد کابینه اش را بدون هیچ اصرار و توصیه ای انتخاب کند تا بتواند در قبال عملکرد اعضای کابینه اش پاسخ گو باشد و تنها می توان از ایشان درخواست کرد که برای چیدمان کابینه روحیه مشورت پذیری حداکثری را اعمال کند و تعقل را در بین گزینه های مختلف و شایسته گزینی را به حداکثر ممکن برساند که نتیجه بهتری خواهد داشت .

منبع : روزنامه اعتماد